Kalkoen met vakantiesmaak

Mijn moeder nam haar culinaire kennis mee toen we vanuit Italië naar Nederland verhuisden en zij gaf daar uiteindelijk ook kookles. Gewoon thuis, bij ons. Nou, ja, gewoon? Daarvoor hadden mijn ouders wel de keuken moeten verbouwen, want er kwamen wekelijks een man (of vrouw) of 12 en die moesten kunnen zitten, proeven en nabespreken. Dat deed zij jarenlang totdat mijn ouders terugverhuisden naar Italië.

Ze hield erg van koken en we hadden ook vaak mensen te eten. Aan de grote tafel in de keuken werden monden gevoed en werden veel mensen gelukkig gemaakt met volle borden, maar het gelukkigst was misschien mijn moeder zelf die zag wat een succes zij oogstte met haar kookkunst.

De buren waren de grootste afnemers. Naast ons woonde een lesbisch stel op leeftijd waar mijn moeder erg dol op was. De ‘signorine’ (de ‘juffen’) zoals zij ze liefdevol noemden, werden regelmatig gevraagd en sloegen de uitnodiging zelden af.

We waren een rommelig en veelkoppig gezin met een grote hond, een eeuwig pianospelende vader en een moeder die goddelijk kon koken en iedereen werd geaccepteerd voor wie hij was. Dan smaakt het eten natuurlijk een stuk lekkerder, als de gastvrijheid zo authentiek is.

‘Hmmmm, kalkoen met vakantiesmaak!’, zei de ene signorina. De kruiden uit de tuin had mijn moeder inderdaad van ons vakantieadres in Toscane meegenomen waar de salie- en rozemarijnstruik zo groot zijn als een fiatje 500. De kalkoen smaakte daarom naar die tuin, waar ik nu dit blog schrijf en waar de krekels zingen en de Italiaanse buren tegen de kippen praten. De tuin van ons familiehuis bij Pietrasanta, dat bovenop een berg ligt en een oase van rust is. En dat mijn moeder die tuin, inclusief de zon, op tafel kon zetten op een natte dag in Nederland, dat maakte haar kalkoen inderdaad heel bijzonder.

Kalkoen met vakantiesmaak (4 personen, kooktijd +/- 40 minuten):

Kalkoenfilet, Parmezaanse kaas, salie, rozemarijn, knoflook, broodkruim, glas witte wijn en een beetje bouillon, olijfolie en boter, zout en peper.

Neem een heel kalkoenfilet en snij het aan de zijkant open zodat je het stuk vlees als een boek kunt openslaan. Hak drie takjes salie en drie takjes rozemarijn fijn samen met een klein teentje knoflook. Versnipper een stuk of vier sneden oud brood met korst (of beter, oud stokbrood). Schep de geraspte Parmezaanse kaas, de broodkruim en de kruiden door elkaar en bedek de binnenkant van de opengeslagen filet ermee. Je mag best gul zijn met de vulling. Doe er naar smaak zout en peper op. Rol de kalkoenfilet over de lengte op en bind ‘em vast met als een rollade. Rol de kalkoen dan nog eens door het mengsel.

Doe wat boter en flink wat olijfolie in een braadpan en bak de filet rondom aan. Blus af met een ruim glas witte wijn en voeg gedurende de kook zo af en toe een klein beetje warm water of bouillon toe. Laat het gaarkoken op een zacht vuurtje. Snij de kalkoen in repen en serveer met bijvoorbeeld sperziebonen. De kalkoen is koud trouwens ook lekker.