Watertrappelen of verzuipen

Toen ik tien jaar geleden stopte met een zware baan en het zomerhuis inrichtte als B&B was is zeer gedreven. Ik werkte in hetzelfde idiote tempo als in Nederland, alleen deed ik dat in Toscane zeven dagen per week en in nog meer uren dan die tien uur per dag die ik gewend was achter een bureau te zitten. Ik wastte, schrobde, streek, poetste en als ik tijd had deed ik klussen als het witten van de muren en het verhuizen van meubels. Als schoonmaker, ontbijtjuffrouw en receptioniste draaide ik een paar diensten per dag tot ’s avonds de boekingen en de administratie moesten worden gedaan. Ik was bezig een bedrijf neer te zetten.

Het duurde jaren voordat ik tot de conclusie kwam dat ik het ene bedrijf voor het andere had ingeruild en dat dat niet was wat ik voor ogen had. Ik heb helemaal geen hekel aan hard werken, in tegendeel zelfs, maar ik had het gevoel kopje onder te gaan. Weinig slaap en veel fysiek werk maakten van mij een uitgeput mens die snakte naar rust en een dagje naar het strand of een etentje met vrienden. De zomers rolden aan mij voorbij en ik genoot er niet van en had zo goed in Amsterdam in loondienst kunnen blijven.

Van het ene jaar op het andere heb ik besloten het anders te doen. Ik wilde weer door de olijfboomgaard lopen op weg naar de zonsondergang en siesta’s houden in de hangmat. Ik heb iets moeten doen wat ik niet gewend was: hulp vragen. Vanaf dat moment komen er een paar lieve dames helpen met het huishouden en voor een kopje koffie. Daarbij had ik ontdekt wat het was wat ik mistte: de band die je gaat krijgen met je gasten als je even samen kunt praten of iets deelt. Ik kozen ervoor om groepen in huis te nemen en dan ook maar meteen groepen die komen doen waar ik energie van krijg. Ik werk niet harder, ik werk slimmer. Slimmer werken voelt als watertrappelen. Je kunt het altijd doen als je moe bent en je een adempauze nodig hebt. En zo voel ik me weer thuis in het huis waar ik mijn hele leven kom en waar ik nu weer geniet van de mensen die komen logeren. Ik werk er als het ware niet meer, maar ik heb nu gasten. En dat maakt het hele verschil.

Affogato (verzopen)

Wie voelt dat het water hem of haar naar de lippen stijgt, kan maar beter een koffiepauze inlassen. Dit klassieke Italiaanse tussendoortje of dessert is simpel, lekker en in een handomdraai klaar, maar je moet het wel met sterke espresso klaarmaken.

Ingrediënten voor twee personen: een paar sterke koppen espresso, twee bolletjes ijs (vanille, maar probeer eens hazelnoot, pecan, butterscotch of wat je ook maar lekker vindt smaken met sterke koffie), een paar geraspte hazelnoten en als je wilt een klein beetje geraspte donkere chocola.

Haal het ijs tijdig uit de freezer zodat het makkelijk schept en romig is. Zet Italiaanse koffie en doe de koffie in twee glazen die je voor de helft vult. Schep er een bol ijs in en garneer het met de geraspte hazelnoot of chocola -of allebei. Eet het direct op en je zult versteld staan hoe goed warme koffie en het romige, smeltende ijs samen smaken.