Niet schrijven is een keuze. Wél schrijven ook.

Hou toch eens op met verzinnen van slechte excuses! Schrijvers zijn absolute toppers in het bedenken van uitvluchten om niet te hoeven schrijven. ‘Niemand zit er op te wachten’, ‘ach, zo goed kan ik het helemaal niet’, ‘geen tijd’, ‘komt nog wel een keer’, ‘ik ben begonnen, maar ik kom niet verder’.

Op ieder excuus is wel een tegenargument te bedenken, die net zo waar zijn als de argumenten voor. Het gaat er dus maar om waar je zelf voor kiest. Wél schrijven is een keuze.

Je hoeft het niet alleen te doen

‘Niemand zit er op te wachten.’ Jij vindt het toch leuk om te schrijven? Dan zit jij er toch op te wachten?

‘Ach, zo goed kan ik het helemaal niet’. Zegt wie? Jij waarschijnlijk. Daarnaast: Waarom mogen we alles leren (lopen, fietsen, lezen) en moeten we schrijven in één keer kunnen?

‘Geen tijd’. Dan moet je tijd maken. En dat weet je zelf ook wel.

‘Komt nog wel een keer’. Nee dus. Prioriteiten stellen! Uitstellen kan morgen ook nog wel.

‘Ik ben begonnen, maar kom niet verder’. Laat je dan verder helpen door iemand die met je meedenkt. Je hoeft het niet alleen te doen.

Schrijven is leuk, ontspannend, werkt helend en geeft anderen inzicht in jouw hoofd. Dus waarom zou je het jezelf nou niet gunnen er helemaal voor te gaan? Zet het schrijven in je agenda. Niet alleen iedere week een paar uur, maar ook een hele week per jaar. Gun jezelf die ene week in Toscane om zonder afleiding te schrijven. Geen uitstel meer.

De schrijvers helpen elkaar

In Toscane, bij Elena Benvenuti op de berg, staat alles een week lang in het teken van schrijven. Je kan meters maken, of alleen maar een begin waar je thuis weer mee door kunt. Iedere ochtend behandelen we een thema in de workshops. Dat zijn thema’s waar iedere schrijver iets aan heeft. Hoe houd je verhaal overzichtelijk? Hoe beschrijf je een geloofwaardige personage? Hoe doorbreek je een writersblock? Hoe begin ik mijn verhaal?

Als docent begeleid ik de les, maar helpen de schrijvers elkaar verder. Het bijzondere van het plekje is dat de schrijvers al snel een prettige band met elkaar hebben. Je leert vlug veel over elkaar en over het schrijversvak.

Ik heb al heel veel (potentiele) schrijvers aan mijn neus voorbij zien trekken. En geloof mij maar, iedereen is even onzeker over zijn producten als jij. Je hebt niets te verliezen, maar alles te winnen! Gun jezelf die schrijfvakantie en laat ons meegenieten van jouw schrijfkunsten. Misschien kunnen wij je helpen. Of misschien kan jij ons wel helpen. Geen excuses meer. Pak je koffers en ga mee schrijven op de berg in Toscane.